بی اختیار می روم

بی اختیار می روم
نمی دانم به کجا
تنها می روم با قد مهای تنهایی
چه هوایی ست
دلم هوای تورا دارد
نه هوای بارش
نه هوای آسمان
فقط هوای تو را دارد
می دانی چه دردیست
تنها در کوچه پس کوچه های شهر قدم زنان
تنها با یاد تو
تنها با یاد تو کنارت قدم زدن
تنها با یاد تو دستانت را فشردن
تنها با یاد تو سر به روی شانه هایت گذاشتن
آه
همه شان را دوست دارم
ابری که می بارد
برفی که می رقصد
کوهی که می ماند
آفتابی که می تابد
همه شان را دوست دارم
اما
با تو بودن را دوست تر دارم
حتی اگر همه اینها نباشد
تو که باشی کنارم
تمام دنیای منی
همچنان تنها
زیر بار نگاه ملامت ها
در کوچه پس کوچه های برفی
قدم می زنم
تنها با یاد تو
با یاد چشمانت