دمیدم نور امیدی زنگاهت گیرم

مستی زندگی ازچشم سیاهت گیرم

هرنگاهت به تنم آتش تب میریزد

بوسه ای ده که بدین شعله گواهت گیرم

گل لب را به نسیم سخنی رنجه مدار

که هزاران خبر از طرز نگاهت گیرم