« من کیم »

برای دلای پر درد گاهی من سنگ صبورم
یه روزی ساکت و خاموش یه روزم شوخُ شرورم
 
پرای پرواز قلبم گاهی بازن گاهی بسته
بعضی روزا تنهام ، بعضی شبها خسته
 
بعضی وقتا مثه دریام ، بعضی وقتا مثه خشکی
گاهی رنگی ، گاهی آبی ، گاهی ساده رنگ مشکی
 
یه روزی یکّه وُ تنهام ، یه روزم تو جمع مردم
یه روزی پیدای پیدا ، یه روزی می شم گم ِ گم
 
دل من یه روز کویره ، یه روزم سبزه و پرآب
یه روزی هشیاره هشیار ، یه روزم مستو خراب ....

خسته ام از تنهایی

 

خسته ام از تنهایی

                            مانده ام از درد جدایی

توی این دنیا

         اونجایی که آدما

به دنبال یه لقمه نونن

                          تا گرسنه نمونن

چشماشونو هم میذارن

                              تا عاشقی رو نبینن

من در پی دلدارم

                            تا نفس تو سینه دارم

دنبال عشقم می گردم

                                 تا یه روزی پس بیفتم

وقتی که پیداش کردم

                                صاحب عشقش کردم

دست توی دستش میدم

                             قلبمو بهش میدم

بهش می گم

                               دوستت دارم همیشه

بی عاشقی نمیشه

دلم برای کسی تنگ است

دلم برای کسی تنگ است 

که چشمهای قشنگش را 

به عمق آبی دریا می دوخت

و شعر های قشنگی چون پرواز پرنده ها می خواند

دلم برای کسی تنگ است

کسی که خالی وجودم را از خود پر می کرد

 
و پری دلم را با وجود خود خال

 
دلم برای کسی تنگ است

کسی که بی من ماند

کسی که با من نیست

دلم برای کسی تنگ است

که بیاید
و به هر رفتنی پایان دهد