مطلع هر شعر تماشای توست
پای غزلهای من امضای توست
بوی دل انگیز غزل می دهی
طعم تبالود عسل می دهی
پیرهنت بافته از ابر و نور
گل زده بر دورو برش از بلور
ای ز بهشت امدهئ خاکی ام
ادم خاکی تن افلاکی ام
تو گل گلدان اتاق منی
شعلهء مادام اجاق منی
وسوسهء گندم و سیبم تویی
ان که دهد باز فریبم تویی
باز به من معنی بودن بده
فرصت از عشق سرودن بده
این که نباشی به خدا فاجعه است
یخ زدن پنجره ها فاجعه است
پنجره را بسته ام از دوریت
یوسف من خسته ام از دوریت
بی خبر از دغدغه و اضطراب
بند دل نازکم امشب بخواب
جاده طولانی و پر پیچ وخم
باز رساند دو نفر را به هم
می رسی و شب همه شب روشن است
هر چه خوشی هست همه با من است

حادثه یعنی که من ابی شوم
عاشق نارنج و گلابی شوم
حادثه یعنی که تو از گل سری
از همهء ایینه ها بهتری
حادثه یعنی همه چشم تو
قهر تبسم خوشی و خشم تو
حادثه یعنی که جهان مال تو
هر چه غزل هست همه مال تو
ای گل خوش خندهئ اتش تبار
نسبت فامیلی من با بهار
در ته چشمان تو پرپر زدند
هر چه پرندست به تو سر زدند
چشم تو سر منشاء انگور هاست
ساقی هر روزهء مخمور هاست
ای گل نیلوفر بودایی ام
پیچک پیچیده به تنهایی ام 
                                                      

 
ای همه پنجره ها رو به تو  
شهر و ده اشفتهء اشوب تو
کوه مه الود پر ابهام من
عشق پر اوازهءگمنام من
ای عسل از شوق تو شیرین شده
شهر شب از چشم تو اذین شده
کاش دلم پیش شما بود و بس
ان طرف پنجره ها بودوبس
 من همه ویرانی و ویرانیم
حک شده این نقش به پیشانیم
از ته دهلیز زمین امدم
باز به این دوزخ کین امدم
برگ زمینگیر زمستان منم
گمشده در زوزهء طوفان منم
سرد و نفسگیر و ترک خورده ام
زیر تلنبار خودم مرده ام
مثل نفسهای سراسیمه ام
گم شده اینجا به خدا نیمه ام
عقربهء ساعت مرگم تو باش
شاهد جان دادن برگم تو باش
کی تو به داد دل من می رسی
باز رهانیش ز دلواپسی
حادثه شو اول تقویم را
خط بزن از دفتر من بیم را
حادثه این است که در می زنی
صبح به هر پنجره سر می زنی
حادثه بر خورد دو چشم تر است
لحظهء پرواز دوتا کبوتر است

آرزو میکنم به اندازه ی کافی شادی داشته باشی تا خوش باشی. به اندازه ی کافی بکوشی تا قوی باشی.به اندازه ی کافی اندوه داشته باشی تا یک انسان باقی بمونی و به اندازه ی کافی امید تا خوشحال بمونی.

عشق با یک لبخند شروع میشه با یک بوسه رشد میکنه و با اشک تموم میشه.روشنترین آینده همیشه روی گذشته فراموش شده شکل میگیره.نمیشه تا وقتی که دردها و رنجها رو دور نریختی توی زندگی به درستی پیش بری