درامتداد لحظه ها

عکس : شعر : عاشقانه

درامتداد لحظه ها

عکس : شعر : عاشقانه

با تو بودن

با تو بودن

نه از دریا و قایق منویسم

نه از زخم شقایق منویسم

به یاد لحظه های باتو بودن

به یاد آن دقایق می نویسم

قلبم گرفت ای نازنین

 

یه جا اگه قبله حاجات بود
یه جا اگه جای مناجات بود
صد جا دیگه دار مکافات بود
صد جا دیگه جای مجازات بود

قلبم گرفت ای نازنین
نفس دیگه نفس نیست
آه این زمین و سرزمین
واسم بجز قفس نیست
تا کی بگم آه ای خدا
مگه دل درد آشنام
هرچی کشیده بس نیست
رنجی که دیده بس نیست

یه جا اگه قبله حاجات بود
یه جا اگه جای مناجات بود
صد جا دیگه دار مکافات بود
صد جا دیگه جای مجازات بود

قلبم گرفت ای نازنین
نفس دیگه نفس نیست
آه این زمین و سرزمین
واسم بجز قفس نیست
تو ای عزیزترین کسم
پشت و پناه من باش
یه تکیه گاه مهربون
رفیق راه من باش

اشک

 

باد وزیدن گرفت ...
قطرات باران به صورتـم حمله ور شدند
اشکها غافلگیر شده بودند.
چه زیبا بود جنگ اشک و باران.
چه زیبا بود استقامت اشک   در مقابل هجوم لشگر باران ...!

عشق ِ من

عشق ِ من
یادم کن گاهی که به دل دارم آهی

تو که از دردم آگاهی

یه دنیا ، یه دنیا عاشقم من

بدون که به عشقت صادقم من

تو مست ِ خویش و، من مست ِ عشقم

اگه نباشی میمیرم بیا که عمر از سر گیرم

تا هستم با یادت شادم

آخه دل بر تو تو دادم

دیگه از غم ها آزادم

یه دنیا ، یه دنیا عاشقم من

بدون که به عشقت صادقم من

تو مست ِ خویش و، من مست ِ عشقم

اگه نباشی میمیرم بیا که عمر از سر گیرم به انتظار ِ دیدنت

به لحظه ی رسیدنت

دل داره پرپر میزن ِ از سینه ام پر میزن ِ

ای چشمه ی حیات ِ من، فرشته ی نجات ِ من

شوق ِ نفس های منی

همیشه رویایی منی

یه دنیا ، یه دنیا عاشقم من

بدون که به عشقت صادقم من

تو مست ِ خویش و، من مست ِ عشقم

اگه نباشی میمیرم بیا که عمر از سر گیرم عشق ِ تو در قلب ِ من ، هدیه جاودانست

برای زنده موندن ، قشنگ ترین بهانست

دوست داشتن تو مثل ِ ، عطر ِ خوش ِ بهار ِ

با تو نفس کشیدن ، پایان ِ انتظار ِ

یه دنیا ، یه دنیا عاشقم من

بدون که به عشقت صادقم من

تو مست ِ خویش و، من مست ِ عشقم

اگه نباشی میمیرم بیا که عمر از سر گیرم

نگاهی نکنیم

نگاهی نکنیم که دل کسی بلرزد ، خطی ننویسیم که آزار دهد کسی را، یادم باشد روز و روزگار خوش است و تنها دل ما دل نیست ....نشد برم ، نشد نره ، نشد بخواد ، نشد بیادنشد ولی شاید بشه

 واسم دعا کنین زیاد .......

                                                                             

همه هیچ

 هرچه رفتیم و باز آمدیم

                                 همه هیچ
هرچه خواندیم و نوشتیم
                                همه پوچ
هرچه گفتیم و شنیدیم
                                 همه باد..!
                                                 و نه آنقدر که بتواند بجنباند
 برگ زردیرا که بر سر شاخه پاییز
 چشم انتظار مرگ است.
بنگر،
 تنهایی من در آیینه پیداست
                                     نقشی ابدی، دیر پا و ایستا
چنان بتی در باور یک کافر
سخت و سرد ولا تغیر
ایستاده است و مینگرد
بی دست و پایی خویش را 
                                      
تنهایی من پندار ثابت آینه هاست
در خیال یک تصویر
از چهره خویش...
 
تنهایی من حک شده بر آیینه های سنگی زمان
که در آن شناورند
ایمان و باور و مهر...